بوق (مفردات‌نهج‌البلاغه)بوق (بر وزن قول) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شرّ و خصومت می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در مقام نصیحت، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیبوق (بر وزن قول) به معنای شرّ و خصومت آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «بائقه: فاجعه و شر بزرگ.» جمع این واژه «بوائق» است. ۲ - کاربردهاامام (صلوات‌الله‌علیه) در مقام نصیحت فرموده است: «فاتّقوا سکرات النعمة و احذروا بوائق النقمة؛ از غفلت‌ها و مستی‌های نعمت بپرهیزید و از نقمت‌هایی که فاجعه‌اند بر حذر باشید.» و نیز در نامه ۵۳ فرموده‌اند: «فانّهم سلم لا تخاف بائقته». ۳ - تعداد کاربرداین واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است. ۴ - پانویس
۵ - منبعقرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بوق»، ص۱۶۲-۱۶۱. رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
|